Dwars door de Tarzanbocht, de dertien Nederlandse Formule 1-coureurs vermeerderde en herziene editie. Dit is de officiële titel van het boek echter begint google te steigeren als ik de gehele titel pak. Er is inmiddels nog een uitgave van het boek waarin de 15 Nederlandse coureur worden besproken. Echter is het concept hetzelfde. Een prachtig overzicht van onze land genoten die sinds 1950 hebben deelgenomen aan minimaal één Grand Prix weekend. Inclusief biografieën van de rijders en vele feitjes die men allang is vergeten. Want je zou het haast niet zeggen maar naast Max en Jos Verstappen zijn er nog veel en veel meer Nederlanders geweest op de grid zoals Ben Pon, Huub Rothengatter en Liane Engeman, oh nee die heeft alleen getest voor BRM en Lotus.
Bewust benoem ik de naam Liane Engeman in de intro, waarom? Omdat het boek tussen de regels door hele interessante feiten aan het licht brengt. Liane Engeman wordt niet genoemd in het boek maar Herman Roosdorp bijvoorbeeld wel. Hij zou de eerste Nederlandse Formule 1 coureur zijn geweest. In 1951 zou hij met een HWM M51 deelnemen, echter omdat hij zo langzaam bleek zag hij ervan.
Dergelijke feiten worden aangestipt en benoemd door Hans, wat voor mij dit boek automatisch eigenlijk een echte toevoeging voor mijn privébibliotheek is. Want ik hou nu immers van deze vergeten plannen, ideeën en feitjes.
Buiten het feit dat de vergeten helden worden benoemd gaat het boek natuurlijk over de Formule 1 coureurs uit ons kleine landje. Momenteel rijdt Max Verstappen de ene na de andere kampioenschap naar zijn hand toe. Echter, voordat we Max (en Jos) hadden, hadden we coureurs die vooral mee deden voor de bühne. Niets meer dan een alinea regel zijn in de rijke historie van de Nederlandse Formule 1.
De manier van schrijven is misschien nog wel het mooiste aan het boek. Ik heb het in een keer uitgelezen en geen enkele keer het moment gehad van “wat ben ik nu aan het lezen”. Ook de biografieën van de rijders zoals Michael Bleekemolen en Roelof Wunderink bijvoorbeeld prachtig! Persoonlijk hebben de rijders die tot aan 1980 hebben gereden me het meest intrigeren. Toen de rijders van adel zoals Carel Godin de Beaufort in zijn Porsche punten scoorde. Of zoals Hans het mooi beschrijft de stilist van de lage landen Gijs van Lennip! De rijders die het in de jaren 60 en jaren 70 voor ons maar deden.
De conclusie is dan ook dat dit boek een perfecte aanvulling is voor je boekenkast en zeker een must-have is voor de “nieuwe” fans om zo meer te leren over de rijders van weleer. Het boek is o.a. te koop bij de Bruna voor 18,95.
